Het is niet eenvoudig om als buitenlander te kunnen blijven wonen in Taiwan. Dat wil zeggen, zolang je niet Engels als moedertaal hebt en daarin les wilt geven.
Er bestaat een mogelijkheid om door een bedrijf ingehuurd te worden en er is een lijst van speciale beroepen, waarmee je een zogenaamd ARC (Alien Residence Certificate) kunt verkrijgen. Onder andere technische specialisten. Maar in mijn stadje Hualien is dat niet iets voor de hands liggends.
Een andere mogelijkheid is het investeren in het land. Daar bestaan strikte regels voor.
Daar ga ik gebruik van maken.
Ik kies iets wat ook veel mensen na hun pensioen blijven doen. Ja, wat zelfs de droom is van veel mensen in Taiwan, het openen van een restaurant. Ik ken een gepensioneerde professor, die uit liefhebberij een restaurantje begon, niet om te verdienen, maar voor de lol. Omdat hij, net als de meeste Taiwanners zoveel van eten en eten bereiden houdt. Het voordeel is dus dat ik niet het land uit hoef als ik 65 wordt.
Het wordt een pannenkoekenhuis. Iets nieuws in het land. Deze grote, maaltijd pannenkoeken zijn onbekend. Er worden dunne crêpes verkocht op de nightmarket. En voor het ontbijt zijn er een soort pannenkoekjes te koop, waar een gebakken ei tegenaan geplakt wordt. Ook erg lekker. Maar de zoete en hartige zoals de Nederlandse zijn nog onbekend.
Als het besluit is genomen, moet er veel gebeuren.
Ik wil leren hoe een pannenkoekenrestaurant te runnen. Thuis bakte ik wel pannenkoeken, maar dit is geheel iets anders. Daarvoor wil ik een poosje in Nederland ervaring opdoen.
Het papier- en regelwerk met betrekking tot de wetten, regels, vergunningen, belasting etc besteed ik uit aan specialisten in Taipei. Die hebben ervaring in het helpen van buitenlanders bij het opzetten van een business.
Er moet een locatie gevonden en ingericht worden, een betaalbare.
Ik wil simpel beginnen en uitbouwen, zoals hier veel gebeurt. Taiwan is veel vrijer in regelgeving of naleving dan Nederland. Je ziet overal kleine verkooppuntjes, waar mensen hun eigen gemaakte waar verkopen. Daar heb je maar een of twee vierkante meter voor nodig. Het lijkt me geweldig om iets mobiels te hebben. ik kijk voor inspiratie op internet en zie daar de illegale pannenkoekenwagen. Fantastisch idee. Vrijheid. Er kleven echter twee belangrijke nadelen aan: de reclame gaat hier van mond op mond. Dan is het belangrijk om een vaste plek te hebben, zodat je gevonden kunt worden. En ik wil een ruimte waar ik ook andere activiteiten kan doen. Discussies, informatie, uitwisseling van cultuur, etc. Een restaurant is een goed uitgangspunt. Eten is erg belangrijk. En daarna kan de ruimte voor iets anders gebruikt worden. Ik hoop op den duur mensen een baan te kunnen bezorgen. En het restaurant moet voor ieder toegankelijk zijn, ook voor ouderen en rolstoelers.
Een bijzondere tijd breekt aan. Wat er allemaal gebeurt rond het opstarten van dit pannenkoekenhuis had niemand van te voren kunnen bevroeden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten